Geschiedenis van de graftrommel
“De tombe van een jongeling. Binnen het hekje met vergulde spitsjes eene zerk ter dikte van stevig bordpapier. Aan het hoofdeinde daarvan eene ijzeren doos of trommel met een glazen deksel. In die trommel een krans van blikken lauweren en vergeetmijnieten, allernatuurlijkst nagebootst (…). In dezen krans , als omlijsting, het photografisch portret van den ontslapene, en daar onder een wit satijnen lint, gratielijk gestrikt, met het opschrift: Rust in vrede, lieve Lodewijk.” Citaat uit een artikel over kerkhoven uit De Gids van 1898.
De eerste graftrommels van Nederland dateren van rond 1880. Een graftrommel is een van zink* gemaakte ronde* trommel met een glasplaat erop. In de trommels werden kunstbloemen, rouwlinten, kransen met porseleinen bloemen, palmtakken en soms een foto gelegd.
De graftrommels hadden geen lange levensduur. Het dunne vensterglas dat werd gebruikt, ging snel kapot en vocht tastte de spullen in de trommels dan snel aan. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er weinig graftrommels meer bij. In sommige gemeentes werd de plaatsing van graftrommels zelfs verboden
Ooit waren er tienduizenden trommels in Nederland, nu zijn er nog tussen de 600 en 700 exemplaren te vinden op Nederlandse begraafplaatsen.
*De meeste trommels waren van zink gemaakt, maar er werden ook trommels gemaakt van ijzer, blik, koper, of legeringen met die metalen.
*De meeste trommels waren rond of ovaal, maar er zijn ook vierkanten en eivormige graftrommels gevonden. De graftrommels werden schuin op een grafsteen geplaatst of gebruikt in plaats van een grafsteen.
Bron: www.dodenakkers.nl
